Nereden bakarsan bak, hayat güzel. Kaybedilemeyecek kadar güzel.
Yaşadıklarımın hiçbirinden pişman değilim. Yaşayamadıklarımdır beni eksik bırakan.
Dün gece dört hatun felenkten bir gece çaldık. Hatun muhabbeti bambaşkadır ya. Sakinleştirici gibi, düzenli olarak belli bir doz almak lazım. İyi geliyor, iyileşme sürecini hızlandırıyor. Alternatif tıp gibi bir şey bu.
Ama fazlası da zarar, mesela sabah 9 dan önce yatmak lazım. Yoksa benim gibi akşamın 10 una kadar rüyalar aleminde... obarey...
Neyse öyle işte.
Buraya deliler gibi yaz geldi. Hatta çöl iklimi geldi. Kavruluyoruz.
İçinde yer almadığım sürece yazı seviyorum. İçinde yer alıp erimeyi sevmiyorum.
Yazın yazlık yerlerde kız olmayı seviyorum. Böyle mini şortlar, ince askılılar falan. Ama Başkent'te pek tadı çıkmıyor. Aslında benim gibi mal olmamak ve çıkarmak lazım. Mini şortlar, elbiseler, ince askılılar falan gezinmek lazım.
Başkent'i yeniden gezmek lazım.
Hayatın güzelliklerini kaçırmamak lazım. Yaşamak lazım.
Bu blog giderek bir "lazımiyetler (!) listesi"ne dönüşmekte. "Bu aralar bana ne lazım ?" diyerek arada bir açıp açıp bakmak lazım.
Bir daha bu kelimeyi (lazım) kullanmayacağım -.-".
Ne zırva bir yazı oldu ki bu...
-biterken tepedeki çok şahane parça çalıyordu. WO HO !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder