Aslında, geceden yana büyük
ümitlerim yoktu. Temelinde çift kişilik bir intiharı barındıran kavurgan bir
aşktan paramparça çıkmış ve köhne bir odada terk edilmiş eski bir sevgili bana
ne verebilirdi ki? Odanın köhneliğinde kendini bulmuş ve beni her katledişinde
biraz daha kıvanan bir aşktan söz ediyorum.
Kendilerine duydukları kıvançtan kıvranan
insanlar tanıdım. Sonunda aynadaki görüntülerini yediler.
Gerçi, geceyle bir alıp
veremediğim de yoktu. Ana rahminden hallice bir sığınakta olası bir ihtiyaç
anında arayıp da bulamayacağım şey ne olabilirdi ki? Anne şefkatinin
eksikliğinden çok, anne kokusunun yoksunluğuydu beni ona bağlayan. İki derin
yarayı birbirine bağlayan, kopmaz, kırılmaz, titanyum bir zincirden
bahsediyorum. Kastettiğim tam olarak bu.
Açık yaralarla etrafta kırıtan
insanlar tanıdım. Sonunda derin uçurumlardan aşağı uçtular.
Dürüst olmak gerekirse, geceye
dair pek bir şey hissetmiyordum. Okunan bir yazının her kelimede biraz daha
anlamsızlaşmasından çok, bomboş bir sokakta patlatılan bombanın yankısına
benziyordu hissizliğim. Demek istediğim sokaklar dolusu insanın cenazeme
gelmesi ve o cenazede kayda değer hiçbir duygunun açığa çıkamaması. Bundan bahsediyorum.
Hislerimden merdiven yapan
insanlar tanıdım. Sonunda bana tepeden el salladılar, ben de onları alkışladım.
Gerçekten, gece bana hiç mi hiç
çekici gelmiyordu. Var olmanın zıddını yokluk olarak kodlayan bir dilde var
olamamayı açıklamaya çalışmak gibiydi kendisi. Buna dair süslü cümleler kurulabilirdi
ve tek başına hiçbiri anlatabilmek için yeterli değildi. Size daha önce var
olamamayı açıklamaya çalışmış mıydım? Kendime bile açıklayamadığım bir
kavramdan söz ediyorum.
Gidişlerine kendimi ikna
edemediğim insanlar tanıdım. Sonunda bir falcı dönüşlerini haber verdiğinde
ağlamaya başladım.
Açıkçası, gece bana bir anlam
ifade etmiyordu. Yoksunluğun krize dönüştüğü noktada acısını dindirecek hiçbir
sebebi benimseyemeyen bir bağımlının gözlerinden görüyordum onu. Yarım kalan
bir sigaranın kesinlikle buralarda bir yerlerde olduğuna dair boş bir inançtan
söz etmiyorum. Ben daha çok umarsızca bir ağrı kesici aramayı anlatmaya
çalışıyorum burada.
Anlamsızlıklarını acılarıyla
donatıp sayfalarca anlatan insanlar tanıdım. Sonunda beni de kendilerine
benzettiler.