Telefonla konuşmaktan niye bu kadar nefret ettiğimi çok düşünüyorum bu aralar. Amaçsız, anlamsız, gereksiz ve hatta zarar ziyan bir eylemmiş gibi geliyor telefonla konuşmak sanki. Kusacak kadar tiksiniyorum telefonlardan. Sesini duyunca kaşıntı geliyor - alerji olabilir kanımca. Ev telefonundan tut iPhone'a kadar topuna bela okuyorum yatıp kalkıp. Tasarlayanına, kontrol edenine, üretenine, dağıtanına, satın alıp civarıma getirenine...
Hayır en kötüsü, kimi insanlarda telefon olayı bağımlılığa dönüşmüş. Dakikada 5 sayfa sms yazandan Facebook'ta durumunu telefonla değiştirene kadar her çeşit mevcut. Facebook'la yada diğer zımbırtılarla bir alıp veremediğim yok, internet başıma gelen en güzel şey. Ama arkadaşlar yapmayın, bakın hastalık bu... Hakkaten hastalık...
Birii gelse şu telefonlarımı toplayıp götürse... Kırsa, yaksa, bilimum işkence edip ortadan kaldırsa... Kahraman muamelesi yapacağım kendisine, kurtarıcı. Telefon faturalarına vereceğim parayı biriktirip, okul yaptırıp adını vereceğim o okula...
Hayır teknoloji karşıtı değilim, telefon karşıtıyım sadece...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder