I'm only happy when it rainssssss.......
Yağmur yağdıkça huzur doluyorum bu günlerde. Gece deli deli gök gürlüyor, türlü çeşit şimşekle/yıldırımla elektrikleri boşalıyor şu uçsuz bucaksız göğün. Sonra bastırıyor yağmur, ama öyle böyle de yağmıyor. İnletiyor yeryüzünü şerefsiz. İyi oluyor bu, iyi geliyor bana.
Akmayan gözyaşlarımı akıtıyor yedi düvenin üstüne.
O gürlüyor, benim öfkem boşalıyor. O çakıyor, benim sinirlerim gevşiyor. O yağdıkça sel oluyor acım, sokak sokak akıyor O'na. O evinde otururken benim içimdekiler gezenegi alt üst ediyor, gökleri başımıza yıkıyor. O sessiz sakinken ben fırtınaya boğuyorum milleti burada. O evindeyken burada atmosfer tepemize kusuyor. Dünya yerle bir oluyor burada, O kimbilir nerdeyken.
O iyi ki evinde. İyi ki çıkmıyor. Çıktığı anda kulakları sağır olacak gök gürültüsünden, tepesine zincirleme inecek yıldırımlar, o yağmur suları asit olup cayır cayır yakacak her yerini. Çıkmıyor evinden. En doğrusunu yapıyor.
Akmıyor gözyaşım. Durmuyor öfkem, ama duyulmuyor da çığlıklarım. Yok içimde kalıyor hepsi, onlar da çıkmıyor dışarı. O'nu mu örnek almışlar, kimbilir kimin aklına uymuşlar, gelip boğazıma oturuyor, omzuma çöküp morartıyor, bir kuple nefesi alınmaz hale getiriyorlar. Ama dışarı çıkmıyorlar.
Sadece yağmur yağdığında...
Sadece gökler delirdiğinde...
Ama yakındır. Gün gelecek tepemize inecek bu dehşetli gökyüzü. "O" dahil hepimiz altında kalacağız. İki büklüm, ezik büzük, tepemizde koca gök.. Ancak o zaman mutlak huzuru bulacak ruhum. Ancak o zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder